Celem takiego spotkania jest określenie charakteru trudności, ewentualnych dysfunkcji dziecka oraz zaplanowanie odpowiednich oddziaływań i określenie zakresu możliwej pomocy specjalistycznej. Podczas konsultacji można też uzyskać pomoc psychologiczną – wspólnie z psychologiem spróbować lepiej zrozumieć trudności, z jakimi zmaga się dziecko.
Pierwsza konsultacja psychologiczna w sprawie dziecka, odbywa się z rodzicem bądź opiekunem, bez obecności dziecka.
Umów się na konsultację, jeśli Twoje dziecko:
– sprawia kłopoty wychowawcze w domu / przedszkolu / szkole;
– jest agresywne i nie stosuje się do przyjętych zasad społecznych;
– często płacze lub jest smutne;
– przeżyło trudną sytuację (rozwód rodziców, śmierć lub choroba kogoś bliskiego, wypadek, inne trudne sytuacje);
– często wchodzi w konflikty;
– nie osiąga przewidzianych dla swojego wieku umiejętności i osiągnięć rozwojowych, długo uczy się nowych zachowań i umiejętności;
– nie nawiązuje stosownych do wieku prób komunikowania się z otoczeniem i najbliższymi oraz ma kłopoty w nawiązywaniu relacji społecznych;
– przejawia trudności adaptacyjne, jest nieśmiałe, zalęknione, ma problemy natury emocjonalnej;
– ma trudności z nauką;
– nie mówi w określonych sytuacjach (w których mówienie jest oczekiwane, np. w szkole, w przedszkolu, w obecności określonych osób), w innych natomiast mówi;
– wykazuje problemy z jedzeniem, spaniem, przechodzeniem treningu czystości;
Po spotkaniu z rodzicem, psycholog może zalecić konsultacje z dzieckiem w celu obserwacji, oceny funkcjonowania i rozpoznania jego trudności oraz ustalenia zakresu pomocy. Obserwacja psychologiczna to zazwyczaj 2-3 spotkania psychologa z dzieckiem oraz ponowne spotkanie z rodzicem w celu przekazania informacji zwrotnych z wnioskami i zaleceniami.
Konsultacja psychologiczna trwa 50 min.
